สถิติวันนี้	65 คน
สถิติเมื่อวาน	31 คน
สถิติเดือนนี้ สถิติปีนี้ สถิติทั้งหมด	1534 คน 10555 คน 260595 คน
เริ่มเมื่อ 2015-04-14

สุขทุกข์อยู่ที่ใจ               กิร ดังได้สดับมา             ยายคนหนึ่งอยู่กับหลานชายซึ่งทำงานธนาคาร อยู่มาคืนหนึ่งหลานมีท่าทางหงุดหงิดไม่สบายใจด้วยเรื่องอะไรสักอย่าง จึงออกจากบ้านไปแต่หัวค่ำโดยบอกยายว่าจะไปดูหนัง ยายก็ไม่ว่าอะไร             หลายชั่วโมงผ่านไป ยายกะว่าหนังเลิกแล้วและหลานคงกำลังกลับ จึงออกจากบ้านไปยืนคอยหลานอยู่ที่เสาไฟฟ้าข้างถนนที่มีแสงสว่าง            เมื่อหลานเดินมาจึงทำท่าก้มหาอะไรสักอย่างหนึ่งอยู่ หลานเห็นยายจึงทักว่า    “ยายกำลังหาเข็มน่ะหลาน” หลานจึงช่วยยายหาเข็ม หาไปพักใหญ่ก็ไม่พบ จึงถามยายว่า    “ยายนึกดูดีๆนะว่ายายทำเข็มตกไว้ตรงนี้หรือเปล่าหรือยายไปเก็บไว้ที่ไหนแล้วลืมไป”           ยายก็ตอบไปว่า “ไม่ลืมหรอก ยายเก็บไว้ที่ห้องนอน แต่พอดีไฟมันดับมองไม่เห็น จึงออกมาหาที่ถนนซึ่งมีไฟส่อง”           หลานจึงคิดว่ายายของเราถ้าจะเพี้ยนไปแล้ว เก็บเข็มไว้ที่บ้านแต่ออกมาหาที่ถนน จึงบอกยายว่า   “โธ่ยาย ยายเก็บไว้ที่ห้องนอนก็ต้องไปหาที่ห้องนอนสิ มาหาข้างถนนจะเจอได้อย่างไร”          ยายก็ย้อนถามหลานว่า “เอ็งไปไหนมา”    “ผมไปดูหนังมา วันนี้ไม่สบายใจถูกผู้จัดการดุเอาว่าทำงานไม่เรียบร้อย ทำให้ต้องเสียเวลามารื้อตรวจกันใหม่ ไปดูหนังจะได้คลายเครียด จะได้สบายใจ” หลานตอบ         ยายได้ทีจึงบอกว่า    “หลานเอ๊ย อันความสุขความทุกข์น่ะมันเกิดที่ใจ ต้องหามันที่ใจ เวลาที่เรามีความทุกข์ไม่สบายใจ แสดงว่า ความสุขมันหายไปจากใจเรา เมื่อต้องการให้ความสุขกลับมา ก็ต้องหาที่ใจนี่แหละก็เหมือนอย่างที่หลานพูดว่ายายเก็บเข็มไว้ที่ห้อง ก็ต้องไปหาที่ห้องมาหาที่ถนนจะเจอที่ไหนนั่นแหละ ก็เมื่อความสุขมันหายไปจากใจไปหาที่โรงหนังมันจะเจอได้อย่างไร อย่างดีก็ทำให้สบายใจไปชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น”         หลานเลยนิ่งอึ้งไป.    เรื่องนี้สื่อความได้ว่า: อันความสุขความทุกข์อยู่ที่ใจเราและมีเหตุมีต้นตอให้เกิด โดยเฉพาะความทุกข์ซึ่งออกมาในรูปความไม่สบายใจ ความเครียด ความวิตกกังวล ความฟุ้งซ่าน ความหดหู่ท้อแท้ ล้วนมีเหตุให้เกิดทั้งสิ้น เมื่อมันเกิดก็ทำให้ความสุขหมดไป เมื่อต้องการหาความสุขกลับคืน ก็ต้องหาความสุขที่ใจเรา มันไม่ได้หนีไปไหน แต่ถูกซ่อนอยู่ในใจในตัวเรานี่เอง หาให้พบหาให้ถูกก็จะได้ความสุขกลับคืนมา มิใช่ไปหาที่อื่น หรือหาด้วยการกระทำที่ผิดทางซึ่งเป็นการหาความสุขนอกตัว เมื่อทำอย่างนั้น แทนที่จะพบความสุขข้างนอกกลับเพิ่มทุกข์เพิ่มปัญหามากขึ้น ทำให้ยุ่งเหยิงมากขึ้นจนสางไม่ออกแก้ไม่ได้ ในเรื่องนี้เขามีทางแก้ปัญหา มีวิธีหาวิธีเรียกความสุข กลับคืนมาในทางที่ถูกอยู่แล้ว โดยเริ่มที่ใจก่อน กล่าวคือ ต้องปล่อยวางให้ได้ ทำใจให้ได้ ปรับตัวให้ได้ หยุดใจให้ได้ เพราะทุกข์ส่วนใหญ่เกิดจาก ปล่อยวางไม่ได้ ทำใจไม่ได้ ปรับตัวไม่ได้ หยุดไม่ได้ ทั้งสิ้น.