สถิติวันนี้	20 คน
สถิติเมื่อวาน	72 คน
สถิติเดือนนี้ สถิติปีนี้ สถิติทั้งหมด	1561 คน 10582 คน 260622 คน
เริ่มเมื่อ 2015-04-14

น้ำผึ้งหยดเดียว กิร ดังได้สดับมา        ชายบ้านนอกคนหนึ่ง หาบน้ำผึ้งที่ใส่หม้อดินมาขายในตลาด มีคนเดินมาชนหาบของแก น้ำผึ้งจึงกระฉอกหกลงที่ถนน แกมิได้ว่าอะไร เดินขายเรื่อยไป พวกแมลงหวี่ได้กลิ่นน้ำผึ้งจึงบินมากินน้ำผึ้ง         ฝ่ายแมวที่อยู่ในบ้านใกล้ๆจุดนั้น เห็นแมลงหวี่จับกลุ่มกินน้ำผึ้งอยู่ก็ออกมาไล่ตะปบแมลงหวี่         สุนัขที่อยู่บ้านถัดไปเห็นแมวอยู่ที่ถนน จึงวิ่งออกจากบ้านมาไล่กัดแมว แมวรีบหนีเข้าบ้าน สุนัขก็ไล่เห่าแมวไปจนถึงบ้าน          เจ้าของแมวเห็นสุนัขของคนข้างบ้านมาไล่กัดแมว จึงคว้าไม้ไล่ตีสุนัขด้วยความโกรธ สุนัขวิ่งไปทางตลาดเพื่อไปหาเจ้าของที่ขายของอยู่ในตลาด          เจ้าของสุนัขเห็นเจ้าของแมวไล่ตีสุนัขของตนมา จึงออกมาต่อว่า           เจ้าของแมวก็ด่าตอบหาว่าเลี้ยงสุนัขไม่ดี ให้มาเที่ยวเพ่นพ่านไล่กัดแมวของตน          ลูกสาวเจ้าของสุนัขซึ่งนั่งขายของอยู่อีกด้านหนึ่ง จึงออกมาร่วมวงด้วย         “พูดให้ดีนะ หมามันจะไปรู้เรื่องอะไร มันเห็นแมวที่เจ้าของมันดูแลไม่ดี มันก็คงนึกว่าเป็นแมวจรจัด จึงไล่ฟัดเอา”         “เอ็งพูดให้ดีนะ ถือดีอย่างไรมาว่าแมวของฉันเป็นแมวจรจัด อีลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน” เจ้าของแมวโต้ทันควัน         แม่ของเด็กทนไม่ไหวลุกออกจากแผงขายของตะโกนใส่หน้า         “อ้าวๆ แกพูดได้อย่างไงว่าฉันไม่ได้สั่งสอนลูกฉัน อย่างนี้ต้องตบเสียให้เข็ด”        “แน่จริงก็ตบซี” เจ้าของแมวท้า         เท่านั้นแหละไม่รู้มือใครถึงหน้าก่อน ต่างตบตีกันเป็นพัลวัน ลามปามไปทำให้หาบและแผงขายของของแม่ค้าอีกหลายคนพลอยโดนเหยียบโดนชนไปด้วย เจ้าของหาบเจ้าของแผงที่โดนชนข้าวของพืชผักที่วางขายเสียหายเลยร่วมวงไพบูลย์ด้วย ตลาดร้านค้าในตอนนั้นกลายเป็นเวทีมวยย่อมๆขึ้นมาทันตาเห็น ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ไม่มีใครห้ามใครได้แล้ว                น้ำผึ้งหยดเดียวแท้ๆ                ไหงกลายเป็นอย่างนั้นไปได้ซิเอ้า ;      เรื่องนี้สื่อความได้ว่า           เรื่องหรือปัญหาที่เกิดขึ้นบางครั้งมาจากต้นตอเพียงเล็กน้อย           โดยเฉพาะเรื่องทะเลาะกัน การถกเถียงกัน หรือการร้องขอความเป็นธรรม ด้วยการเดินขบวนบ้าง ด้วยการเขียนป้ายประท้วงบ้าง ด้วยการขึ้นเวทีปราศรัยบ้าง ถือเป็นแค่เริ่มต้นเท่านั้น ยังไม่ลามปามมากนัก           หากคู่กรณีหรือผู้เกี่ยวข้อง ไม่ยอมมาพบมาพูดคุยกัน         ไม่ยอมมาไกล่เกลี่ยเพื่อให้เรื่องยุติ         หรือเอาแต่พูดจาตอบโต้ท้าทาย         หรือคิดว่ามีจำนวนไม่มาก สามารถรับมือได้         ด้วยเห็นว่าเป็นพวกไร้น้ำยา เป็นพวกน้อยกว่า         หรือคิดว่ามีจำนวนไม่มากสามารถรับมือได้         เรื่องก็อาจบานปลายลุกลามไปใหญ่         กลายเป็นข้อพิพาทที่หาทางยุติไม่ได้          และอาจกลายเป็นศึกกลางเมืองไปก็ได้        ที่ถูกนั้นพึงหาทางประนีประนอนหาข้อยุติ        และตกลงกันในทางที่เหมาะที่ควร        จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด         ผู้ที่มองข้ามความสำคัญในข้อนี้ต้องเสียที ต้องพบกับความปราชัยมามากต่อมากแล้ว เด็กๆเล่นกันแล้วทะเลาะกัน เป็นชนวนให้พ่อแม่ ผู้ปกครองทั้งสองฝ่ายทะเลาะกันก็มีอยู่ คนบ้านชิดติดกันต้องมาทะเลาะกันเพียงแค่กิ่งมะม่วงยื่นเข้าไปในเขตบ้านกันก็มีอยู่ และมีสังคมประเทศชาติในหลายๆแห่งต้องวุ่นวายเกิดความโกลาหล เกิดปะทะกันรุนแรง เสียหายไปทุกส่วนอยู่บ่อยๆก็เพราะเรื่องแบบน้ำผึ้งหยดเดียวนี่แหละ.